Op de dag zelf probeerde Harry, ook geen hardcore stapper, er nog onderuit te komen met het excuus dat hij anders de laatste bus niet meer zou halen en dus niet meer thuis zou komen (hij woont in Queens). Maar zo gemakkelijk kwam hij er niet vanaf: dan gaan we toch gewoon met de auto?
Het was onze eerste keer met de auto dwars door Manhattan, echt supergaaf als je ineens over Times Square rijdt! We besloten om aan de Lower East Side te parkeren ergens langs de straat zo dicht mogelijk bij Webster Hall. Na drie kwartier rondjes rijden werden we een beetje moedeloos, maar opeens was daar een plekje! Het was gezellig druk op straat dus helaas ook in alle restaurantjes, maar er zijn er daar zoveel dat we toch nog een hip en goedkoop tentje vonden om even een hapje te eten (het was inmiddels al half 10). Daar zaten we dan, midden in bruisend Manhattan, we voelden ons echt supercool! (behalve Harry die al zijn hele leven hier woont...)

Na een kopje vloeibare chocolade bij de bekende chocoladewinkel Max Brenner als toetje waren we klaar voor Webster Hall. Het is al een danszaal sinds 1880 (dus "historisch" pand), wordt ook vaak als concertzaal voor bands gebruikt en ligt in een leuke buurt (West Village) midden op de "campus" van NYU. Veel studenten dus (zelfs ik voelde me een beetje oud) maar ook wat ouder publiek, en daar tussenin zaten wij. Helaas waren er maar 2 verdiepingen open die avond dus de keuze was: jaren 70/80/90/00 liedjes geremixed door de huis DJ met de videoclips op schermen door de hele zaal, of R&B muziek in een zaal met veel rode pluche/goud/blingbling. Moeilijk...
Hoewel we ons die avond uiteraard prima vermaakt hebben, en zowaar nog werden getrakteerd op een amateur striptease show (en nee, Amerikanen zijn niet preuts, integendeel) proberen we de volgende keer toch maar een andere tent. En ik moet zeggen, als je rond een uurtje of drie, vier lekker in de auto kan stappen om naar huis te gaan is dat het drie kwartier rondjes rijden echt heel erg waard!
No comments:
Post a Comment