Allereerst kwamen mijn ouders een weekje langs! Ze zijn vorige week met een hele hoop foto's en filmpjes weer teruggekeerd, dus ik laat het aan hun om te vertellen wat ze allemaal hebben gezien hier. De reden waarom ze juist deze week kwamen was natuurlijk: mijn verjaardag! Die was helemaal super: zingende ouders aan je bed (hoelang was dat ook alweer geleden, jaartje of tien, vijftien?), een koffer vol kadootjes uit Nederland (bedankt iedereen!! mijn boeken-, DVD- en chocoladevoorraad zijn weer flink aangevuld) en Arnouts blueberry cheesecake als ontbijt!
Daarna de stad in, met nog even een kleine omweg langs het lab om een zelfgebakken appeltaart langs te brengen (ze doen hier helaas niet aan trakteren of verjaardagen vieren... hopelijk heb ik de trend gezet nu!). Ik mocht kiezen waar we heen gingen en omdat het te lekker weer was voor het MoMA werd het Ellis Island, de plek waar alle immigranten de VS binnenkwamen vroeger. Erg mooi en indrukwekkend. 's Avonds heerlijk uit eten geweest in een restaurantje downtown (in de wijk TriBeCa). Dus jullie hoeven je geen zorgen te maken, ik ben gruwelijk verwend, met als toppunt ook nog een pakketje per post uit Rijswijk vol met paaseitjes, hoera!!
Een week later kon ik eindelijk van het kado van mijn schoonouders gaan genieten: kaartjes voor de musical Mary Poppins op Broadway! Helaas hadden mijn ouders de dag daarvoor het goede weer mee terug naar Nederland genomen (of het onderweg uit het vliegtuig geflikkerd gezien het paasweekend) want het hoosde de hele dag. Dus op naar de stad in onze mooiste kleren - met bergschoenen (want: waterdicht) eronder...
Het theater waar we heen zouden gaan was het New Amsterdam Theatre (hoe toepasselijk!) op 42nd Street, gebouwd in 1903 in art nouveau stijl en daarmee het oudste nog bestaande theater op Broadway. Binnen zag alles er dus ook heel mooi uit, alhoewel er weinig van te zien was aangezien de zaal volgepakt zat met mensen (er stonden zelfs overal losse stoelen naast de rijen met vaste stoelen om extra zitplaatsen te maken). Helaas weer ons fototoestel vergeten (argh!), dus hier wat plaatjes van Internet voor het idee:


En toen kon de show beginnen! Het decor en de stunts die we te zien kregen waren echt heel gaaf, het verhaal was meer zoals in het boek dan in de film zodat we ook nog wat nieuws te zien kregen, en er waren nieuwe liedjes bijgeschreven. Het Amerikanen-proberen-Brits-accent-te-doen was even wennen, maar na 10 minuten viel dat ook (bijna) niet meer op. In een woord: geweldig!! Zelfs Arnout (de musical-hater, maar wel een groot liefhebber van de film) vond het super en zei zelfs dat hij nog wel een keertje zou willen (...). Nu zingen we dus al de hele week alle liedjes mee, een goed begin van de lente!