We dachten een beetje vroeg te vertrekken aangezien het vrijdag was en heel New York dan "upstate" gaat, zeker met dit mooie weer, dus druk op de weg. Van Elena, die 24 juni al in Central Park bij het eerste concert was geweest, hadden we ook gehoord dat als je uberhaupt iets wil horen je er dan toch zeker niet later dan 6 uur moet zijn om een plekje te bemachtigen. Verder was ik een beetje bezorgd over de parkeermogelijkheden, aangezien dat al best lastig is als je er op een doodgewone dag bent.
Het kleine stukje op de Bronx River Parkway North was erg druk, maar daarna mochten we weer richting westen en ging het voorspoedig. Parkeren kwam ook helemaal goed, helemaal aan het einde van het grasveld was nog 1 plekje langs de weg (= fileparkeren wat ik al heel lang niet had gedaan, argh, maar ging gelukkig in 1x goed).
in 1x, woohoo!
Eenmaal op het veld zagen we dat de mensen in The Bronx toch blijkbaar iets minder enthousiast zijn wat betreft klassieke muziek: er was nog bijna niemand! Mooi een plekje vooraan uitgezocht dus, en maar eens begonnen met al ons eten uit te stallen en op te eten. Sonja had garnalen met avocado en koriander leren maken van haar laatste scharrel en wijn meegenomen (dankzij ons ma drinken we alleen nog maar Montepulciano ;). Ik had chipjes mee en black bean dip en pastasalade gemaakt, en Harry had bij de Chinese bakker allerlei taartjes en cakejes gekocht als toetje (die zijn namelijk niet zo zoet als de Amerikaanse). Later sloot een andere collega, Elena (we hebben er twee, erg verwarrend maar gelukkig zijn hun namen verschillend beklemtoond, alleen beetje lastig opschrijven), die op loopafstand van het park woont, zich nog bij ons aan. Langzamerhand stroomde het grasveld ook helemaal vol, dus The Bronx was er klaar voor!
uurtje of 6: rustige boel
Harry, ik en Sonja
Elena en Sonja
het podium (links daarachter staat het Van Cortland mansion)
Om 8 uur begon het dan eindelijk. Het programma voor de avond was:
Mozart: Divertimento in D major, K.125a
Bach: Concerto for Two Violins in D minor
Elgar: Enigma Variations
Vooral Bach was erg mooi (maar ik ben dan ook een groot fan van de beste man) met goede solisten. Elgar is een beetje te pompeus naar mijn smaak maar had wel weer een triangel!
Van tevoren mocht het publiek ook nog per SMS stemmen voor de toegift. We konden kiezen tussen de Russische dans uit de Notenkraker van Tchaikovsky, of "Summertime" van Gershwin uit Porgy and Bess. Tchaikovsky won natuurlijk (verrassend... maar wel lekker als toegift idd). En daarna kwam de echte toegift: vuurwerk! We waren net begonnen met heel hard klappen voor het orkest, toen achter ons ineens het vuurwerk begon, en toen we ons daarna weer omdraaiden was het orkest geheel pleite... we hopen maar dat ze het een beetje leuk vonden in The Bronx en volgend jaar weer terugkomen!
best geinig hoor, maar na dat Independence Day vuurwerk van vorige week waren we een beetje verwend...
No comments:
Post a Comment